Nu de wereld toch niet vergaan is, voorspellen sommige doemdenkers dit keer het einde van de portretfotografie. De Britse ‘photobizzcoach’ Beate Cheselle schrijft in haar blog dat de jeugd van tegenwoordig niet eens meer weet wat een portretfotograaf is. Waarom zouden mensen nog betalen voor een foto als ze zelf beelden kunnen maken met hun smartphone, foto’s die beloond worden met tientallen ‘likes’ van de vrienden. Ik vind dit heel kort door de bocht.
Mijns inziens komen er bij een portretfoto 3 zaken kijken :
1. de emotie in het beeld. Wat brengt de foto teweeg bij de kijker ?
2. het technische aspect zoals belichting, scherpstelling, …
3. de creativiteit van de maker, ‘het oog’ van de fotograaf zo u wil.
Wat het eerste punt betreft, de emotionaliteit kan een leek inderdaad even goed scoren als een professional. Een snapshot genomen van de vrienden op een rollercoaster in Bobbejaanland, kan spatten van emotie. Op dit vlak heeft de vakman geen exclusiviteit. Wat het technische aspect betreft is de voorsprong van de beroepsfotograaf ten opzichte van de amateur zeker verkleind door de komst van steeds meer gebruiksvriendelijke camera’s. Het echte bestaansrecht van de professional zit mijn inziens in het creatieve luik. Creativiteit in compositie, kadrering, kleurgebruik, nabewerking, enz. Dat is het domein waar we het verschil kunnen maken en waardoor het einde van de portretfotografie nog niet voor morgen is. Ik zie het dagelijks in mijn fotostudio gebeuren. Steeds weer kiezen mensen voor foto’s die ze zelf nooit zouden maken, al was het maar zwartwit. Laten we dus met z’n allen gaan voor een creatief 2013 !
francistilborghs.wordpress.com 